900- Mescidin yerini, tavanını, çatı ve
duvarlarının iç kısmını necis etmek haramdır; bunların necis olduğunu anlayan
herkesin derhal necaseti gidermesi gerekir. Farz ihtiyat gereği, duvarın dış
kısmı da necis edilmemelidir ve necis olduğu takdirde, necaseti derhal
giderilmelidir. Ancak vakfeden kimse, duvarın dış kısmını mescidin bir parçası
saymazsa, o zaman necasetin giderilmesi gerekmez.
901- Bir kimse mescidi temizleyemez veya yardıma
ihtiyacı olur da bulamazsa, mescidi temizlemek ona farz olmaz. Ama bu, mescide
hürmetsizlik olursa, farz ihtiyat gereği temizleme işini yapabilecek kimseye
haber vermelidir.
902- Mescidin bir yeri, kazılmadan veya
bozulmadan temizlenemeyecek şekilde necis olursa, ora kazılmalı veya fazla
bozulması gerekmiyorsa bozulmalıdır. Kazılan yerin doldurulması ve bozulan
yerin yapılmasıyla ilgili harcamalar, necis eden kimsenin üzerinedir. Mescidi
temizlemek a-macıyla bu işleri yapanlara, kazılan yeri doldurmak ve tahrip
edilen yeri yapmak farz değildir. Ama necis eden kimse kazmış veya bozmuş
olursa, mümkün olduğu takdirde doldurmalı ve tamir etmelidir.
903- Bir mescit gasp edilir ve yerine ev veya
başka bir şey yapılır ve halk artık ona mescit demezse, yine onun necis
edilmesi haram ve necis olduğunda temizlenmesi, farz ihtiyat gereğidir.
904- Ehlibeyt İmamlar'ının (hepsine selâm olsun)
haremlerini necis etmek haramdır. Eğer necis olur ve necis kalması hürmetsizlik
sayılırsa, temizlenmesi farzdır. Farz ihtiyat gereği hürmetsizlik sayılmasa da,
temizlenmesi gerekir.
905- Mescidin hasırı necis olursa, farz ihtiyat
gereği yıkanmalıdır. Ama eğer yıkama vasıtasıyla dağılacaksa ve necis yeri
kesmek daha iyi olursa, kesilmesi gerekir. Eğer necis eden kimse keserse,
kendisi tamir etmelidir.
906- Hürmetsizlik sayıldığı takdirde kan gibi
necasetin mescide götürülmesi haramdır. Yine hürmetsizlik sayıldığı takdirde,
necis olan bir şeyin de mescide götürülmesi haramdır.
907- Mescitte mersiye ve ağıt okumak için çadır
kurulmasının, yaygı serilmesinin, siyah parçaların asılmasının ve çay
malzemesinin getirilmesinin, mescide zarar vermediği ve namaz kılanlara engel
olmadığı müddetçe sakıncası yoktur.
908- Farz ihtiyat gereği, mescit altınla
süslenmemelidir ve yine mescide insan ve hayvan gibi ruhu olan şeylerin
resimleri çizilmemelidir. Gül ve fidan gibi ruhu olmayan şeylerin resimlerini
çizmek de mekruhtur.
909- Mescit tahrip olsa da, satılmaz, mülk ve
yola da katılmaz.
910- Mescidin kapı ve pencere gibi şeylerinin
satılması haramdır. Eğer mescit tahrip
olursa, bunlar yalnızca o mes-cidin tamirinde kullanılabilir. Eğer o
mescitte bir işe yaramazsa, başka bir mescitte kullanılmalıdır. Başka
mescitlerde de işe yaramazsa, satılabilir ve parası mümkün olduğu takdirde
yalnızca o mescidin tamirinde kullanılır. O mescitte kullanılmazsa, diğer
mescitlerin tamirinde kullanılır.
911- Mescit yapmak ve bozulmaya yüz tutmuş
mescidi tamir etmek müstehaptır. Eğer mescit, tamir edilemeyecek şekilde tahrip
olursa, yıkılıp yeniden yapılabilir. Hatta tahrip olmamış mescit, halkın
ihtiyacı için yıkılıp daha da büyütülebilir.
912- Mescidi temizlemek ve lambasını yakmak
müste-haptır. Mescide gitmek isteyen kimsenin güzel koku sürmesi, temiz ve
kıymetli elbise giymesi, necaseti bulundurmaması için ayakkabılarının altını
kontrol etmesi, mescide girerken önce sağ ayağı atması ve çıkarken de önce sol
ayağı dışarı atması müstehaptır. Yine herkesten önce gelip herkesten sonra
mescitten çıkmak da müstehaptır.
913- Mescide girildiğinde tahiyyet [mescit
sahibini tazim] ve mescide saygı niyetiyle iki rekât namaz kılmak müs-tehaptır.
Eğer farz namaz veya başka bir müstehap namaz da kılınırsa kafidir.
[Tahiyyet'ül-mescid namazı yerine geçer.]
914- Mecbur kalmadıkça mescitte yatmak ve dünya
işleriyle ilgili konularda konuşmak, zanaatla meşgul olmak ve içeriği nasihat
ve benzeri konular olmayan şiirleri okumak mekruhtur. Yine mescide tükürük,
sümük ve balgam atmak, kaybolmuş bir
şeyi talep etmek için sesi yükseltmek mekruhtur. Ama ezan için sesi yükseltmenin sakıncası yoktur.
915- Deli ve çocuğun mescide girmesine müsaade
etmek mekruhtur. Soğan, sarmısak ve benzeri şeyleri yiyip ağzının kokusu halkı
rahatsız eden kimsenin de mescide gitmesi mekruhtur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder