1739- Ramazan ve Kurban Bayramı günlerinde oruç
tutmak haramdır. Bunun gibi, şaban ayının otuzuncu gününün şabandan mı yoksa
ramazan ayından mı olduğu bilinmeyen günde ramazan ayına niyet edilerek tutulan
oruç da haramdır.
1740- Bir kadın, müstehap oruç tuttuğu takdirde
kocasının haklarını zâyi edecek olur veya kocası onun müstehap oruç tutmasına
izin vermezse, farz ihtiyat gereği oruç tutmaktan sakınmalıdır.
1741- Evladın tuttuğu müstehap oruç,
anne-babasına veya büyükbabasına eziyete sebep olacak olursa, caiz değildir.
Hatta onların eziyet görmesine sebep olmasa bile, onun müstehap oruç tutmasını
yasakladıkları takdirde farz ihtiyat gereği oruç tutmamalıdır.
1742- Babasının izni olmaksızın nafile oruç
tutan çocuğun oruç tutmasını babası günün ortasında yasaklarsa, orucunu
bozmalıdır.
1743- Kendisine orucun zararlı olmadığını bilen
kimseye, doktorun oruç zararlıdır demesi ile bile oruç tutmak farzdır. Yine bir
kimse, orucun kendisine zarar vereceğine yakîni veya zannı olursa, doktor,
zararlı değildir dese bile oruç tutmamalıdır; eğer oruç tutarsa orucu sahih
değildir. Ancak kurbet kastıyla (yani Allah rızası için) oruç tutar, sonradan
da zararlı olmadığı ortaya çıkarsa, tuttuğu oruç sahihtir.
1744- Bir kimse, orucun zararlı olacağına
ihtimal verip kendisine zarar geleceğinden korkarsa, eğer böyle bir ihtimal,
halkın nazarında yerinde bir ihtimal ise, oruç tutamaz ve oruç tuttuğu takdirde
orucu geçerli olmaz. Ama eğer kurbet kastıyla (=Allah
rızası için) oruç tutar, sonradan da zararlı olmadığı belli olursa, orucu sahih
olur.
1745- Orucun kendisine zararlı olmadığına
inanarak oruç tutan bir kimse, akşam olduktan sonra orucun kendisine zararlı
olduğunu anlarsa, o günün kazasını sonradan yerine getirmelidir.
1746- Burada saydıklarımızın dışında başka haram
oruç-lar da vardır ki onlar, geniş fıkıh kitaplarında açıklanmıştır.
1747- Aşura günü ile Arefe günü mü, yoksa Kurban
Bayramı günü mü olduğu şüpheli olan günde oruç tutmak mekruhtur.
MÜSTEHAP ORUÇLAR
1748- Önceki hükümlerde açıklanan haram ve
mekruh oruçlar dışında, yılın bütün günlerinde oruç tutmak müste-haptır. Ama
bazı günleri oruç tutmak için özellikle tavsiye edilmiştir ki, onların bazısı
şunlardan ibarettir:
1) Kamerî aylarından ayın her ilk Perşembe, son Perşembe ve
onuncu günden sonraki ilk Çarşamba günleri olmak üzere üç gün oruç tutmak. Eğer
bir kimse, bu günlerde oruç tutmazsa, bunları kaza etmesi müstehaptır. Hatta
asla oruç tutamayan kimsenin her güne karşılık yaklaşık 750 gr. yiyecek maddesi
veya [bir dirhem, yani] 12/6 nohut ağırlığındaki gümüşü[66] fakire
vermesi müstehaptır.
2) Her [kamerî] ayın on üç, on dört ve on beşinci günlerini
oruç tutmak.
3) Recep ve şaban aylarının hepsini veya bir gün olsa bile
bu iki aydan bir kısmını oruç tutmak.
4) Nevruz Bayramı gününü, zilkade ayının yirmi beş ve yirmi
dokuzuncu günlerini, zilhicce ayının birinci gününden dokuzuncu gününe (yani
Arefe gününe) kadar oruç tutmak. Fakat oruç tutunca, zaafa uğrayarak Arafe
gününün duâlarını okumaya durumu elverişli olmayan kimseye, A-refe gününde oruç
tutmak mekruhtur.
Yine Mübarek Gadir-i Hum Bayramı (=18 zilhicce), muharrem ayının birinci ve üçüncü günleri, Resul-i
Ekrem'in (s.a.a) mübarek doğum günü olan 17 rebiu'l evvel ve 27 recep günü olan
Meb'as Bayramı yani Resulullah'ın (s.a.a) peygamberliğe seçildiği günü de oruç
tutmak müstehaptır.
Müstehap oruca başlayan kimsenin bunu tamamlaması farz
değildir. Hatta mümin bir kardeşi onu yemeğe davet ettiğinde onun davetini
kabul edip, orucunu bozması müstehaptır.
ORUCU BATIL EDEN İŞLERDEN SAKINMANIN MÜSTEHAP OLDUĞU DURUMLAR
1749- Ramazan ayında oruçlu olmadıkları hâlde,
orucu bozan işlerden sakınmak şu altı kişi için müstehaptır:
1) Yolculuk esnasında orucu bozan şeylerden birini yapıp,
öğleden önce kendi vatanına veya on gün kalacağı bir yere varan yolcu.
2) Öğleden sonra, kendi vatanına veya on gün kalacağı yere
varan yolcu.
3) Öğleden önce iyileşen ve orucu bozan işlerden birini
yapmış olan hasta.
4) Öğleden sonra iyileşen hasta.
5) Gündüz hayız ve nifas kanından temizlenen kadın.
6) Ramazan ayının gündüzünde Müslüman olan kâfir.
1750- Oruçlu kimsenin akşam ve yatsı
namazlarını, o-rucunu açmadan önce kılması müstehaptır. Ama eğer biri onu
beklemekte olur veya yemeğe meyli fazla olduğundan huşû içinde namaz kılmasını
ve namazda kalbinin Allah'a yönelmesini zedeleyecek bir durumla karşılaşırsa,
namazdan önce iftar etmesi daha iyidir. Ancak mümkün olduğu kadar namazı
fazilet vaktinde eda etmesi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder