508- Çocuğun ilk kısmı ana karnından çıkmaya
başladığı andan itibaren kadından gelen kan, on günden önce veya onuncu günün
başında kesilirse, nifas kanı sayılır. Nifas ve lohusa olan kadına
"nefsâ" denir.
509- Çocuğun hiçbir parçası dışarı çıkmadan önce
kadından gelen kan, nifas değildir.
510- Çocuğun vücut yapısının tamamlanmış olması
gerekmez; hatta kadının rahminden bir parça kan gelir ve kadının kendisi,
rahminde kalsaydı insan olacağını bilir veya dört ebe bunu söylerse, on gün
içinde göreceği kan, nifas kanıdır.
511- Nifas kanının âsgari süresi, bir lahza
gelmesidir. Azamî süresi ise, on gündür; yani on günden fazla olmaz.
512- Kadın, bir şeyin düşüp düşmediği veya düşen
şeyin, kaldığı takdirde insan olup olmayacağı hakkında şüpheye düşerse,
araştırması gerekmez ve gelen kan şer'î açıdan nifas kanı sayılmaz.
513- Camide durmak, bedenin herhangi bir yerini
Kur'-ân yazısına sürmek ve hayız gören kadının yapması haram olan diğer şeyler,
nifas kanı gören lohusa kadına da haramdır. Âdet gören kadına farz, müstehap ve
mekruh olan her şey, lohusa kadına da farz, müstehap ve mekruhtur.
514- Nifas durumunda olan bir kadını boşamak
batıl ve onunla cinsel ilişkide bulunmak haramdır. Kocası onunla cinsel
ilişkide bulunursa, farz ihtiyat gereği hayız bölümünde açıklanan hükümlere
göre keffaret vermesi gerekir.
515- Kadın, nifas kanından temizlendiğinde
gusletmeli ve ibadetlerini yapmalıdır. Eğer yeniden kan görürse, kan gördüğü
günlerle arada temizlendiği günlerin tümü on gün veya on günden az olursa, onun
tamamı nifastır; temiz olduğu günlerde oruç tutmuş ise, kaza etmelidir.
516- Nifas kanından temizlenen kadın, içeride
kan bulunduğuna ihtimal verirse, fercine bir miktar pamuk koyup biraz beklemeli
eğer pak ise, ibadetleri için gusletmelidir.
517- Gördüğü nifas kanı on günü geçen kadının,
hayız kanı gördüğünde belli âdeti varsa, âdet günlerinin miktarı nifas, geriye
kalanı istihaze kanı sayılır. Âdeti yoksa, on gün nifas ve geriye kalanı
istihaze kanı sayılır. Belli âdeti olan kadın, âdetinden sonraki günden
itibaren, âdeti olmayan kadın da onuncu günden doğumunun on sekizinci gününe
kadar, istihaze kanı gören kadının hükümlerini uygulamalıdır ve nifas kanı
gören kadına haram olan işleri terk etmesi, müstehap ihtiyattır.
518- Hayız âdeti on günden az olan bir kadın,
âdet günlerinden fazla, nifas kanı görürse, âdet günleri miktarını nifas
saymalıdır ve ondan sonra onuncu güne kadar ibadetlerini terk edebilir veya
istihaze kanı gören kadının yaptıklarını yapar; ancak bir veya iki gün ibadetleri
terk etmesi daha iyidir. Eğer gördüğü kanın süresi on günü geçerse âdet günleri
miktarı nifas ve gerisi istihaze kanıdır; ibadetleri terk etmişse kaza
etmelidir.
519- Belli hayız âdeti olan bir kadın, doğumdan
sonra bir ay veya bir aydan fazla aralıksız olarak kan görürse, âdet günleri
miktarı nifas ve nifastan sonra gördüğü on gün kan aylık âdet günlerine
rastlasa bile istihaze kanıdır. Meselâ, her ayın yirmisinden yirmi yedisine
kadar âdet gören kadın, ayın onuncu gününde doğum yapar ve bir ay veya daha
fazla aralıksız kan görürse, on yedinci güne kadar gördüğü kan, nifas kanı ve
on yedinci günden itibaren on gün hatta kendi âdet günleri olan yirmiden yirmi
yedi de dâhil olmak üzere gördüğü kan, istihaze kanıdır. On günden sonra
gördüğü kan, âdet günlerine rastlarsa -ister âdet kanının özelliklerini
taşısın, ister taşımasın- hayızdır. Âdet günlerine rastlamazsa -hayız
özelliklerini taşısa bile- onu istihaze kanı saymak gerekir.
520- Belli âdeti olmayan kadın, doğumdan sonra
bir ay veya bir aydan fazla kan görürse, ilk on günü nifas ve ikinci on günü
istihazedir. Daha sonra görülen kan, âdet kanının özelliklerini taşırsa hayız,
bu özellikleri taşımazsa o da istihaze kanıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder